لهجه های انگلیسی

لهجه های انگلیسی

زبان انگلیسی دارای تنوع گسترده‌ای از لهجه‌ها است که هر یک ویژگی‌ها و تفاوت‌های خاص خود را دارند. از لهجه‌های انگلیسی می‌توان به لهجه‌های بریتانیایی، آمریکایی، نیوزیلندی، کانادایی، اسکاتلندی، ولزی، ایرلندی و… اشاره کرد. در میان این لهجه‌ها، دو لهجه برجسته و مهم‌تر از بقیه هستند که در ادامه این مقاله به‌طور مفصل‌تری به آن‌ها پرداخته خواهد شد.

لهجه بریتانیایی و آمریکایی

آشنایی با لهجه انگلیسی بریتانیایی برای زبان‌آموزان بسیار مهم است، چرا که درک این لهجه به آن‌ها کمک می‌کند تا بهتر با فرهنگ‌های مختلف ارتباط برقرار کنند و توانایی‌های زبانی خود را تقویت کنند.
زبان انگلیسی بریتانیایی به خاطر پیچیدگی‌های گرامری و واژگانی‌اش معروف است و ممکن است برای زبان‌آموزان چالش‌هایی به همراه داشته باشد.

لهجه انگلیسی بریتانیایی بخشی از هویتی فرهنگی و تاریخ غنی بریتانیا به شمار می‌رود.
لهجه مردم انگلستان را بریتانیایی یا بریتیش و لهجه مردم آمریکا را آمریکایی یا امریکن می‌گویند. تفاوت در لهجه های بریتیش و امریکن در طی قرن‌ها و به خاطر مسافت طولانی میان این دو کشور ایجاد شده است.
اما انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی تنها در لهجه و تلفظ لغات تفاوت ندارند، بلکه در گرامر، معنی لغت و موارد دیگر هم تفاوت هایی میان آنها دیده می شود.
البته در شکل نوشتاری آمریکایی و بریتانیایی بعضا تفاوت‌های کمی مشاهده می شود و غالباً هر دو از شکل استاندارد انگلیسی استفاده می کنند.
اما بالعکس در مکالمه به صورت قابل توجهی این تفاوت محسوس است.

لهجه انگلیسی آمریکایی

لهجه انگلیسی آمریکایی نشان‌دهنده‌ی تنوع فرهنگی و تاریخی ایالات متحده است. این لهجه به دلیل تأثیرات مختلف زبان‌ها و فرهنگ‌های گوناگون، از جمله اسپانیایی و زبان‌های بومی، به شکل خاصی تکامل یافته است. ویژگی‌های بارز آن شامل تلفظ ملایم و عدم تلفظ برخی صداها است.
لهجه امریکایی، به دلیل گستردگی جغرافیایی و تنوع فرهنگی در ایالات متحده، شامل لهجه‌ها و گویش‌های مختلفی است. لهجه‌های جنوبی، میانه غربی، و شرقی از جمله مشهورترین آن‌ها هستند.

این لهجه به خاطر سادگی و وضوح در تلفظ معمولاً برای زبان‌آموزان راحت‌تر به‌نظر می‌رسد. در سینما، تلویزیون، و موسیقی، لهجه امریکایی تقریباً تسلط دارد و بسیاری از افراد در جهان با این لهجه آشنا هستند.
انگلیسی آمریکایی نه‌تنها در زندگی روزمره مردم، بلکه در رسانه‌ها و دنیای مجازی نیز به وضوح حضور دارد و به شکل‌گیری عبارات و اصطلاحات جدید کمک می‌کند. این لهجه برای زبان‌آموزان و علاقه‌مندان به زبان انگلیسی اهمیت بالایی دارد و درک آن به بهبود مهارت‌های گفتاری و شنیداری کمک می‌کند.

علاوه بر این، انگلیسی امریکایی به شدت بر فرهنگ معاصر و رسانه‌های جهانی تأثیر گذاشته و در زبان‌های محاوره‌ای و تجاری به کار می‌رود. دنیای کسب و کار بیشتر به زبان و لهجه امریکایی وابسته است و یادگیری آن می‌تواند مزیت‌های شغلی را افزایش دهد.

لهجه انگلیسی بریتانیایی

لهجه بریتانیایی، نمایان‌گر تاریخ غنی و تنوع فرهنگی بریتانیا است. این لهجه شامل زیرگروه‌های متعددی از جمله لهجه‌های لندن، لیورپول و منچستر می‌شود.
تلفظ در انگلیسی بریتانیایی معمولاً با دقت و تمایز بیشتری همراه است. به‌عنوان مثال، در این لهجه، صداهایی مانند “a” و “o” به‌صورت واضح و مشخص تلفظ می‌شوند. انگلیسی بریتانیایی با تلفظ دقیق و لحن خاص خود شناخته می‌شود و تأثیر زیادی بر ادبیات و هنر داشته است. نویسندگان بزرگی چون شکسپیر و جین آستن از این لهجه در آثار خود استفاده کرده‌اند.

تفاوت لهجه بریتانیانی و آمریکایی

جالب است بدانید لهجه و تلفظ لغات نه تنها بین کشورهای انگلستان، ایرلند و اسکاتلند و آمریکا متفاوت است، بلکه در درون هر یک از این جوامع نیز تفاوت های آشکاری در کاربرد کلمات دیده می شود.
یکی از بارزترین تفاوت‌ها در تلفظ حروف و صداها است. برخی از صداها به طور کلی در یکی از لهجه‌ها شفافی بیشتری دارند در حالی که در دیگری ممکن است به شکلی متفاوت یا کم‌رنگ‌تر ادا شوند. تفاوت اصلی بین لهجه بریتانیایی و آمریکایی در تلفظ کلمات است. حتی در میان مردم یک کشور، تفاوت‌های تلفظی مشاهده می‌شود.

نسخه های لهجه بریتانیانی

لهجه بریتانیایی خود دارای نسخه‌های متفاوتی است؛ از جمله سبک cockney که در گذشته در میان طبقه کارگر لندن رایج بوده و لهجه posh  که متعلق به اشراف‌زادگان انگلیسی است.
در لهجه بریتانیایی، حروف t و h به وضوح تلفظ می‌شوند و حرف r فقط در ابتدای کلمات تلفظ می‌شود. در مقابل، آمریکایی‌ها حرف r را در هر جای کلمه تلفظ می‌کنند.
بریتانیایی ها، کلماتی که با حرف h شروع می‌شوند، به وضوح با این حرف تلفظ می‌کنند، در حالی که در برخی از سبک‌های لهجه، این حرف تلفظ نمی‌شود. همچنین لهجه بریتانیایی تمایل دارد حروف صدادار را با تلفظی طولانی‌تر بیان کند. در انگلیسی آمریکایی، زمانی که حرف قبل و بعد از T صدادار هستند فقط حروفی که تلفظ می‌شوند، نه حروفی که صامت هستند.

لهجه بریتانیانی یا آمریکایی؟ کدام یک بهتر است؟

نکته قابل توجه در خصوص این لهجه ها این است که اگر به لهجه امریکن مسلط شوید، بیشتر انگلیسی زبانان شما را خواهند فهمید. در واقع تعداد افرادی که به لهجه آمریکایی صحبت می کنند ۱۰ برابر کسانی است که از لهجه بریتانیایی استفاده می کنند، اما با این حال نمی توان گفت کدام یک از لهجه های بریتیش یا امرکین برای یادگیری زبان بهتر هستند.
در واقع لهجه یا تلفظی که شما یاد می گیرید بستگی به اهداف و کسانی دارد که می خواهید با آنها ارتباط برقرار کنید و یا کشوری که می خواهید به آن مهاجرت کنید.